Pamiętnik Narkomanki

zjawa

Okładka:

Autorką i równocześnie bohaterką książki pt. „Pamiętnik narkomanki” jest Barbara Rosiek. Urodziła się 25 czerwca 1959 r. W Częstochowie. Pisarka, poetka, malarka. Ukończyła studia psychologiczne w Katowicach.

Książka powstała z autentycznych zapisków prowadzonych przez panią Barbarę latami. Książka porusza wiele problemów: brak akceptacji ze strony otoczenia, niewyobrażalną wręcz samotność bohaterki, walkę ze szkołą, policją. To wszystko w ostateczności doprowadziło Basię do choroby zniewalającej duszę i ciało. Tak! Narkomania to choroba.
Postać Basi pokazuje jak bardzo słaby staje się człowiek uzależniony. By zdobyć towar gotowy jest niemalże na wszystko. Narkotyki doprowadziły ją na samo dno. Tam gdzie kończy się człowieczeństwo. Basia przez lata tkwiła w letargu. Zobojętniała na uczucia, otoczenie. Nie miała przyjaciół, bo wśród narkomanów nie ma miejsca na przyjaźń- są tylko układy. Wszyscy jej znajomi byli ćpunami. Byli bo wszyscy odeszli.

Z obawy przed zawiedzeniem rodziców udawała, że wszystko jest dobrze. Uczyła się, chodziła do szkoły. W jej wnętrzu cały czas trwała wielka walka. Walka o życie. Nie przyznawała się, że dalej ćpa.
Uciekała przed drugim człowiekiem. Przez rok leczyła się w MONARZE. Ośrodku prowadzonym przez Marka Kotańskiego. Na własne życzenie wyszła z niego. Wszyscy uważali że wyszła jako pierwsza wyleczona. Wstydziła się że już po tygodniu ćpała dalej. Nie przyznawała się do tego. Okłamywała Kotańskiego, rodziców, lekarzy.

Kiedy czytam tę książkę odkrywam wiele nowych rzeczy. Nowe pytania przychodzą mi do głowy. Lecz z każdą przeczytaną stroną rośnie we mnie podziw.
Podziw dla Basi, która pomimo choroby znalazła w sobie tyle siły, aby wyjść z nałogu, ukończyć studia, podjąć pracę.
Nałóg był izolacją od miłości. Została tylko wielowymiarowa samotność, cierpienie i śmierć, która przez te wszystkie lata przechodziła obok Basi. Ocierając się o nią.

Po zapaści Basia postanawia jednak żyć. Walczyć o siebie. Kończy liceum, podejmuje studia i kończy je z wyróżnieniem. Pokazuje, że jeżeli człowiek znajdzie w sobie siłę to wyjście z nałogu jest możliwe.
Pisze: „Jeżeli życie zostało nam dane to nie można ciągle pytać o jego sens, tylko tak je przeżyć by spełniało się codziennie.” I udaje się jej.
Pamiętnik jest książką, która ma na celu uświadomienie nam i pomoc w zrozumieniu jak wielką władzę narkotyk może zdobyć nad człowiekiem. Musimy pamiętać, że nasze życie jest nieustanną walką, że na naszej drodze pojawiają się przeszkody, ale jeżeli znajdziemy w sobie nadzieję i miłość to będziemy w stanie je pokonać.

Książka napisana została przede wszystkim ku przestrodze. Ukazuje jakie piekło niesie za sobą narkomania. Jest to książka drastyczna lecz w zagrożeniu jakie niesie za sobą narkomania potrzebna. Książkę polecam dosłownie wszystkim, mimo iż została wydana po raz pierwszy przeszło dwadzieścia lat temu jest nadal lekturą potrzebną i wciąż aktualną. Na podsumowanie chcę jeszcze przytoczyć jeden fragment z książki „Każdy rodzaj narkotyku doprowadza cię do ostatecznej klęski- odrętwienia”.

Może ktoś czytał? A jak nie to polecam : )

Noth.

Ja praaawie przeczytałam. Czytałam jak byłam na obozie w ferie, od koleżanki. Miałam przeczytać tylko pierwszą stronę i tak, przez wyjazd, doczytałam do 150. Kupiłam wróciwszy do Warszawy, ale niestety nie miałam jeszcze czasu na skończenia.
Ale naprawdę bardzo fajna i wciągająca książka.

Sweet-RasBerry

To ja chyba tez zacznę czytać Smile

little_plum

Ja zaczęłam. Jeśli już "spotkałyśmy się" z tematem narkomanii to ja polecam książkę pt. "My dzieci z Dworca Zoo" autorstwa Christine F. Tytuł stwarza pozory, bo jak zobaczyłam jej okładkę (a właściwie grzbiet) to myślałam, że to jakaś książka dla dzieci, którą mój brat czytał jak był mały, ale jak ją wyciągnęłam to ię "trochę" zdziwiłąm. POLECAM!!!

OFF TOP! częściowy. Książki polecamy w innym temacie! Albo załóż osobny do 'My dzieci z dworca zoo' ale chyba już taki istnieje. w tym temacie piszemy o 'PAMIĘTNIKU NARKOMANKI' a nie ogólnie o narkomanii, czy o innych książkach z tym związanym! Koniec kropka. | maybe.